دیدبان بررسی کرد؛
زمانی تحریم ها را بهانه کردند و تاسیسات هسته ای را تا مرز نابودی کشاندند و امروز نیز با شکست برجام سخن از مقاومت اقتصادی مقابل تحریم ها سر می دهند درحالی که اقتصاد کشورمان مانند بیماری در بستر، منتظر مرگ است.
به گزارش چی 24 به نقل از دیدبان:
به گزارش دیدبان؛ با روی کار آمدن حسن روحانی در سال 92 اینگونه به مردم القا شد که منشاء و مبدا بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از تحریم ها است. حتی رئیس جمهور کشورمان بعد از امضای توافق هسته ای گفت: «تحریم بود عزت نبود؛ برجام برای ما عزت آورد». به عبارت دیگر حسن روحانی از ابتدای شروع دولتش تا کنون تلاش کرد تا در افکار عمومی برجام را یک دستاورد ملی معرفی کند اما اکنون بعد از خروج آمریکا و به نوعی شکست برجام، دیگر خبری از حمایت های چشم بسته مسئولان نظام از برجام نیست و بر مسائلی همچون مقابله با تحریم ها مانور داده می شود.
چنانچه بگوئیم مسئولان کشورمان در مسائل بین المللی حداقل در موضوع مذاکرات هسته ای و برجام، فاقد برنامه راهبردی و استراتژی هستند، گزافه گویی نکرده ایم زیرا مگر می شود که یک روز انرژی هسته ای را حق مسلم دانست و تقریبا هرروز در نقاط مختلف کشور مردم را به خیابان ها و مراکز هسته ای بکشانیم و در حمایت از حق غنی سازی انرژی اتمی، گروها و اقشار مختلف مردم را ترغیب به راهپیمایی و تجمع کرد و روز دیگر با روی کار آمدن دولت به اصطلاح تدبیر و امید، اکثر مسئولان برای نابودی تاسیسات هسته ای کمر همت ببندند؟ تاسف بار اینکه زمانی که می بینند که سیمان کردن قلب نیروگاه هسته ای اراک، کاهش غنی سازی از 20 درصد به حدود 3.5 درصد و در نهایت سوزاندن برگ برنده ایران در برجام، نمی تواند اعتماد غربی ها و در راس آن اعتماد آمریکا را جلب کند، از تعابیر همچون مقاومت در مقابل تحریم ها سخن می گویند.
پیرامون حرکت سینوسی دولت و نظام جمهوی اسلامی در موضوع انرژی هسته ای و بازیچه قرار دادن منافع ملی، این سوال پیش می آید که چه کسی و کسانی قرار است در خط مقدم جنگ اقتصادی که آمریکا علیه کشورمان شروع کرده است، مقاومت کنند؟ مردم مستضعف جامعه یا دولتمردان قصرنشین با حقوق های چند ده میلیونی قربانی خواهند شد؟ و سوال دوم اینکه وضعیت اسفناک اقتصاد کشورمان ناشی از تحریم ها است یا به عملکرد آن دسته از دولتمردان کذاب که منافع ملی را قربانی منافع فردی و گروهی کرده اند، باز می گردد؟
انتهای پیام//
به گزارش دیدبان؛ با روی کار آمدن حسن روحانی در سال 92 اینگونه به مردم القا شد که منشاء و مبدا بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از تحریم ها است. حتی رئیس جمهور کشورمان بعد از امضای توافق هسته ای گفت: «تحریم بود عزت نبود؛ برجام برای ما عزت آورد». به عبارت دیگر حسن روحانی از ابتدای شروع دولتش تا کنون تلاش کرد تا در افکار عمومی برجام را یک دستاورد ملی معرفی کند اما اکنون بعد از خروج آمریکا و به نوعی شکست برجام، دیگر خبری از حمایت های چشم بسته مسئولان نظام از برجام نیست و بر مسائلی همچون مقابله با تحریم ها مانور داده می شود.
چنانچه بگوئیم مسئولان کشورمان در مسائل بین المللی حداقل در موضوع مذاکرات هسته ای و برجام، فاقد برنامه راهبردی و استراتژی هستند، گزافه گویی نکرده ایم زیرا مگر می شود که یک روز انرژی هسته ای را حق مسلم دانست و تقریبا هرروز در نقاط مختلف کشور مردم را به خیابان ها و مراکز هسته ای بکشانیم و در حمایت از حق غنی سازی انرژی اتمی، گروها و اقشار مختلف مردم را ترغیب به راهپیمایی و تجمع کرد و روز دیگر با روی کار آمدن دولت به اصطلاح تدبیر و امید، اکثر مسئولان برای نابودی تاسیسات هسته ای کمر همت ببندند؟ تاسف بار اینکه زمانی که می بینند که سیمان کردن قلب نیروگاه هسته ای اراک، کاهش غنی سازی از 20 درصد به حدود 3.5 درصد و در نهایت سوزاندن برگ برنده ایران در برجام، نمی تواند اعتماد غربی ها و در راس آن اعتماد آمریکا را جلب کند، از تعابیر همچون مقاومت در مقابل تحریم ها سخن می گویند.
پیرامون حرکت سینوسی دولت و نظام جمهوی اسلامی در موضوع انرژی هسته ای و بازیچه قرار دادن منافع ملی، این سوال پیش می آید که چه کسی و کسانی قرار است در خط مقدم جنگ اقتصادی که آمریکا علیه کشورمان شروع کرده است، مقاومت کنند؟ مردم مستضعف جامعه یا دولتمردان قصرنشین با حقوق های چند ده میلیونی قربانی خواهند شد؟ و سوال دوم اینکه وضعیت اسفناک اقتصاد کشورمان ناشی از تحریم ها است یا به عملکرد آن دسته از دولتمردان کذاب که منافع ملی را قربانی منافع فردی و گروهی کرده اند، باز می گردد؟
انتهای پیام//
مطالب مرتبط
ارسال نظر
